hüzünlerimi koydum bir kavanoza
mutluluklarımı da başka birine
hüzün istediğimde açtım kavanozu
biraz hüzün koydum tabağıma
sonra başka bir gün
mutluluk istedi canım
mutluluk koydum soframa
her yudumumda tadın geldi damağıma
hem hüzünlü sofralarda
hem de mutluluklu sofralarda
acı biberli pasta yemek gibiydi
seni hatırlamak
hem acı verip hemde tatlandırıyor
yüreğimi
her ne kadar tıka basa doysamda sana
nedendir bilmiyorum ama seni bırakamıyorum
Kayıt Tarihi : 4.6.2014 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!