sustum işte gün
kalenin gölgesi üşüyor
ellerimle toplasam
yere düşüyor
hıçkıra hıçkıra ölüyor kuşlarım
meğer ne çabuk
meğer ne birden
her şey ne yabancı
her şey birden gri
haberler düşüyor aklımın içine
acıbiber yaktı yüreğimi
böyle birden bire
böyle gurbet
dört direk
şehrimin içinde hapis
volta koynunda haller
hangisine asılsam nafile
nasıl hıçkıra hıçkıra
habersiz koyma
çiçeklerede kıyarım şimdi
tırpanlarım gözlerimle
canı yerine koyamam
habersiz koma
birden bire
aniden
nasıl
aahh
hazır mıydı kefenin dört köşesi
ahh imdat ahh yangın ah felaket
ah uykuların çatlayası hali
sözümün lanetliği
acısını kesen anılarım
acı bibersiz kaldım
imdat
gözlerimi kanatmaktayım...
>
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 13.2.2009 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acı biber doğrayıp, sonra ellerini gözlerine sürenlere dair.
![Zafer Zengin Etnika](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/13/aci-biber-tadinda-arafbesk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!