Acı Ayrılık Şiiri - Firdevs Çokluk

ACI AYRILIK
Dayanamıyorum Tanrım bu ne büyük acı
Yüreğimde dinmedi hala o derin sancı
Her birini gezdiğim, bildiğim şu sokaklar,
Tanıdık değil artık sanki bana yabancı.

Hani nerede o mutlu, güzel günlerimiz?
Sevinçle koşup, geldiğim şu bizim evimiz
Sevgili anneciğim ve canım babacığım,
O neşe o coşku ve hiç bitmeyen sevgimiz

Söz vermiştik bu yaz seninle çok gezecektik.
Atamızın yurdunu ziyaret edecektik
Bütün hısım, akrabayı candan kucaklayıp,
Gönlümüzce onlarla hasret giderecektik

Burada Leyla gibi sensiz mahsun dolandım
Gezdiğin yerlere bakıp, hep seni aradım.
Sanki bu şehir çökmüş ben altında kalmışım.
Ciğerim söküldü kızgın ateşlerde yandım.

Ağladım ağladım hem hıçkırarak ağladım
Dualar ettim Yaradan’a kaç kez yalvardım.
Görmeye dayanamıyorum kara toprağı
Samsun sokaklarında ben hep seni aradım.

İşte yine geldim, buradayım, ağlıyorum.
Sensiz yaşamaktan inan ki zevk almıyorum.
Sevgili babacığım,ve canım anneciğim.
O eski günlerimizi nasıl arıyorum.

Artık vakit geldi buralardan gitmeliyim
Sizlere çaresiz elveda mı demeliyim?
Yapacak bir şey yok çünkü taktir Allah’ın
Kadere boyun eğip,hep dua etmeliyim.

Biliyorum bu gidiş tamamen bir son değil,
Bu gidiş, bitiş, yok oluş da hiç mi hiç değil
Elbette ayrı bir mekanda buluşacağız.
Bilin ki ayrılık çok zormuş elimde değil.