Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hüzün dolu dizeleri , güzel yüreğinizi kutlarım. Tam puan.
SEVGİLERİMLE....
İNCİ GERMENLİLER
Dönmesi imkansız birinin yolunu
Yıllarca boş yere
Gözlüyorum....
Sayfanıza ilk gelişim. Gerek yaşam öykünüz gerek şiiriniz hüzünlendirdi...
Şairlerin hüzünlü yaşantısı olduğuna inanır oldum.
Yüreğinize başka acı değmesin şairim.
Yollar her zaman birini getirir, hem de götürür, hayatın kendisi bu, Biri doğarken bir diğeri ölüyor, Biri giderken bir başka yolcu geliyor, bazen evimize, bazen yüreğimize, yüreğinin yolcusuz kalmasın.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta