Acı, Aşk, Değişim Şiiri - Fuat Polat

öyle bir sevda ki içimde
ta şuramda
uzatsan ellerini tutacakmış
baksan gözlerine utanacakmış
konuşsan sesini duyacakmış
kadar yakın, yanıbaşında
bambaşka bir şey bu
ne sen anlayabilirsin
ne de ben anlatabilirim
yaşadıklarımdan anlıyorum
zamanın durmasından
ters düz olan düşüncelerimden
sen varken
kendimde
gittiğinde mum alevi gibi sönüyorum
parıldayarak gökyüzüne
öyle bir sevda ki bu içimde
kıskançlıktan yırtınan ben
şimdi sen üzülme diye kıskanamıyorum bile
ben ne böyle sevda duydum
ne de okudum sayfalarda
yokluğunda fotoğraflarınla
düşler alemime gidiyor
yağmurda ıslanıyorum sırılsıklam olana dek
gözlerinin içine bakarak
seviyorum seni diyorum
ben kendimi bile böyle sevmedim
seni sevmeye başlayınca anlıyorum
eskiden gülüşler, öpüşler, eller vardı
iki sevgiliyi birbirine bağlayan
şimdi seninle herşey yenilendi
ne ellerini arıyorum ellerimde
ne de gülüşlerini gözlerimde
şimdi sadece varlığınla yaşıyorum
ellerinin yerine ellerime
gözlerinin yerine gözlerime bakıyorum
sensizliği bile alıştırıyorum yüreğime
Neden?
sırf sen istedin diye
yeter ki sen üzülme diye
seni koyduğum yeri anlayamazsın
bazen ben bile anlayamıyorum
hiç bilmediğim,
tanımadığım yerlerde buluyorum kendimi
içim boşalıyor bembeyaz oluyorum
ben cenneti sende yaşıyorum
ne gözlerim açık gider
ne de aklım kalır bu dünyada
seninle göz göze geldim ya
bana Fuat dedin ya
ne yağmurlar umrumda artık
ne de doyamadığım geceler
ben seni düşlerime bile sığdıramıyorum
çık gel diyorum içimden
çık gel gidelim buralardan bilinmeyene
sonsuz olalım ilelebet
öyle bir kapayalım ki gözlerimizi
hiç açılmasın sonsuza dek
ne sen ayrıl yanımdan
ne de ben seni bırakayım bir an
öylece uyuyayım gözlerine bakarak
öylece sonsuz olalım sevgiye doyarak

Mart 2010