Gönül bahçesinde sevgiden,
İkimiz karşılıklı konuşuyorken,
Kabus gibi hüzün çöktü birden,
Sardı o an, kalbimizi neden?
Bana derdini söylemesen de,
Biliyorum acın yüreğinde.
Gerçeği ne kadar gizlesen de,
Çilenin buğusu gözlerinde.
Temiz kalbini kimseye verme.
Kötülerin oyununa gelme.
Aldanıp da, yanlış kalbi sevme.
Ağlayıp da mum gibi erime.
Zavallı yüreğim yanar ağlar.
Sensizlik acısı beni boğar.
Ne olur garip gönlümü kurtar.
Senin sevgine ihtiyacım var.
Bana çok çile çektirdin ama,
Yine de sana kızmıyorum.
Çünkü suçun yok, sen masumsun.
Bil ki seni çok seviyorum.
İçimdeki ateşten kavruldum,
O esen rüzgarlarda savruldum.
Bir güzel efsaneye vuruldum.
Ben onu aramaktan yoruldum.
Seni şu kalbimden atamam ki,
Kalbime çakılıp kaldın sanki.
Şu sevgi dolu yüreğimdeki,
En muhteşem yer inan seninki.
Kayıt Tarihi : 24.10.2006 20:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)