Hollanda’ya geleli ben,
Hiç gülmedi garip yüzüm.
Bir acayip başka alem,
Acı ama gerçek sözüm.
Dilimizde müslümanlık,
Birde boynumuzda kolye
Oğlan kız karma karışık,
Ne dil kalmış, ne de töre.
Baba gider kahvelere,
Anne dizi filme bakar.
Çocuk kendi aleminde,
Gider hırsızlık da yapar.
Hollanda’ya geleli ben,
Satır satır yazıyorum.
Bir satırı okuyan yok,
En çok buna kızıyorum.
Niye böyle bozulduk biz?
Böyle miydi Türk töresi?
Ramazan’ı çıldırttınız,
Öleydi de görmeyeydi,
Bu günlere gelmeyeydi.
Enschede/30.03.1998
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 19.2.2009 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben Hollandaya geleli 21 sene oldu. İçimdeki gariplik, mutsuzluk, kendi insanımızın hallerini gördükce yüreğimdeki acı hiç değişmedi. Elimden geldiğince bu durumu değiştirmeye, daha insanca yaşamaya, daha biz gibi müslüman Türk gibi yaşamaya ve öyle yaşanmasının gereğine inandım ve bu yönde gerek çeşitli gazete ve dergilerdeki, internet sitelerindeki yazılarım, şiirlerim ve gerekse üstlendiğim misyon neticesinde yol göstermeye örnek olmaya ve bizim çocuklarımızın daha güzel, daha farklı, daha insan, daha başarılı, daha namuslu, daha dürüst olmaları için gayret ettim ediyorum. Bu konuda bir arpa boyu yol alabilmişsem ne mutlu. Yılmadım devam ediyorum, edeceğim. Her şeye ragmen, kendi sıkıntılarımı bir kenara iterek var gücümle kimseyi kaybetmemek, müslüman Türk kimliğine leke getirmemek, akıllı, bilgili, başarılı ve gerek mensubu olduğu ve gerekse içinde yaşadığı topluma faydalı insanlar olarak yetişmesine gayret edeceğim. Kimsenin umurunda olmasa, kimse destek olmasa bile. 18.2.09
TÜM YORUMLAR (1)