Acıdan geçerken ruhumun pare pareliği ve dışarıda süzülürken keskin yaraları düşündüren kar lapa lapa; yalnız bir bank, münzevi bir tepedeki hür ve tek ağaç, ölü at, kanatsız kuş, boş salıncak, kimsesiz ev ve de kimsesiz insan; ne kadar eksikse o surette boşluk var etrafı hüzünle sarılı odamda..
Odamın boşluğuna kar yağıyor acı acı.
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta