Acıdan geçerken ruhumun pare pareliği ve dışarıda süzülürken keskin yaraları düşündüren kar lapa lapa; yalnız bir bank, münzevi bir tepedeki hür ve tek ağaç, ölü at, kanatsız kuş, boş salıncak, kimsesiz ev ve de kimsesiz insan; ne kadar eksikse o surette boşluk var etrafı hüzünle sarılı odamda..
Odamın boşluğuna kar yağıyor acı acı.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta