Hayat yanlış ata oynanır bazen ve biz yarışı kesin kazanacağımızı düşünürken son virajda atımız tökezler ve sonuncu oluruz.
İçimizde tanımlayamayacağımız bir şey o anda ortaya çıkar ve her bir hücremizi ele geçirir…
Gülümsemeye çalışırız kaybetmenin verdiği acıyı hafifletmek adına…
Acı acı gülümsemektir işin rajonu…
Bu işler bize ters dersin bu sefer terslikler kovalar seni…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta