Acı Acı Gülmek Şiiri - Ali Doğru

Acılarla yoğrulmuş çocukluğumuz
Ne olsa mutlu olamıyoruz
Alışmışız bir kere acı denen şeye
Şaşırmıyoruz gelen her kedere.

Top tüfek sesleri hiç gitmedi kulaklarımızdan
Müzik aletlerinde enstrüman çalmadık
Hep bomba seslerini ezberledik
İnsanlığın karmaşık notalarında.

Zaten hep çıkmaza vurdu umut sokaklarımız
Ne yeşere bildi nede meyve verdi umut ağacımız
Hep sömürdü dünyamızı #kapitalizm
Doğarken ağladık bi daha da gülmedi yüzümüz bizim.

Acılar sarmış dört bir yanımızı
Nereye baksak karanlık
Umutlarımız da, Şarkılarımız da, şiirlerimiz de
Hep aydınlık hayalleri var.

Aydınlık var, var olmasına da
Bizim ki toz pembe hayaller işte.
Ne gerçekleşir nede vazgeçilebilir.
Anlayacağın okyanusta kürek sallamak gibi.

Nasıl mutlu olalım
Acıları nasıl atalım içimizden.
Din desen siyaset üstüne kurulmuş
İnsanlık desen para uğruna harcanmış
Namustan bahsetmeyelim
O zaten hiç kalmamış bitmiş.

Offf offf
İnan söyleyecek söz bulamıyorum
Sadece gülesim var
Şu götü boklu İNSANLIĞA...

Yahu öleceğini bile bile
Savaşıyor mal biriktiriyor
Can alıyor
Onla yetinmeyip dünyayı betonlaştırıyor.

En çok güldüğüm şey de
Kendi geberip gidiyor
Solucanlar bedenini yiyor
Mezarı mermerden yapıyor...

Öldü
Hala ihtişam peşinde
Gel de
Acı acı gülme...

23.06.2016