Acı, acı, acı, seviş. Şiiri - Nilay Bekkaya

Kül renginde sirk faresi!
Beni anladığın dakikalar var ya;
İyi ki varsın küçücüklüğünle.

Anlayamadığın yerde “hoşgeldiniz” paspasıyım
Kucakladığında doğum günü pastası.

Niçin? Kim görünür aynada çirkin?
Kim inci inci dizemez dişlerini?
Ve seni hasretle bekletir bir çiçek için?
Örüntü var duvarlarda;
Acı, acı, acı, seviş

Endemik muhabbetine can suyu olmak istiyorum,
Epidermisinden kalbine dönermiş meğer bu merdivenler.

Bu şarkı sensin, melodiyi öğreneceksin ve zamanla
Sen bildiğin tek şarkısın, şaşırt sağır dünyanı.
Ağaçlara, tepelere, kelebeklere böl onu.
Ağaçlara, tepelere, baykuşlara böl onu.

Endemik muhabbetine dipsiz kuyu olmak istiyorum,
Epidermisinden zihnine inermiş meğer bu merdivenler.