Serseri bir kurşun koşar şimdi serçenin peşinden
Seher vakti ah dedirten zaman
Şimdi kaçıncı kere yüz verdiğim bu dağlar benden bıktı
Şimdi kaçıncı kere adını andığım bu güneş benden bıktı
Hain geçen bu andı işte yüreğimdeki sorgunun telaşı
İçimdeki ürperen şu zavallı korku kaç kere galip geldi.
Şimdi kaç kere yüz verdiğim bu dağlar bana küs
Şimdi kaç kere adını andığım bu güneş bana küs.
Izdırap bitermi dediklerinde toprağa bakıyor bedenim.
Ellerim kimsenin görmediği kadar pislensin diye mi bilinmez.
Kollarımda ölen kalbin son arzusuydu.
Başka ne taşırdı ki?
Başka neden anlardı ki?
Seher vakit yokluğunun acısı
Bir de adını anmak dan bıkmadığım şu güneş.
Kayıt Tarihi : 7.11.2005 01:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)