Acı Şiiri - Ahmet Doğan Afşin

Nasıl bir dünya
kapkaranlık
ne acılar büyütürsün içinde
saklarsın zifiri geceleri
şafağın koynunda
gölgesi düşen silüetler
kaybolurlar bir bir..
zulmün kucağında bebeler
henüz yeni doğmuş..
gülüp geçen
oynayan çingeneler..
acıyı avuçlarında
ateş yakıp kor içenler..
hayata başlamadan
ölümün sessizliğine
not düşenler...
merhamet olup
rahmet iklimine
can taşıyanlar....

benim heybeme ne düşer
ne düşmez bilemem..
ki yüreğimde
bitmeyen bir sızı
sol yanımda
depreşir durur
lanet okur zulmün
koyu karanlığına..

yaşamak nedir
bu gezegende
ne ile anlam bulur hayat
nasıl yaşlanır insan
nedir bu insandaki kin
bu hırs,bu öfke
kendine ziyan...

direnmek zulme inat
yıkılmaz bir kalenin burcunda
şehirler büyütün
şehirler donatın yaşanılan
içinde kuşlar olan
kuşları besleyin
söyleyin o bahara
acım toprağa düşmeden
güller çiçek açmasın...
içimi donduran
ayaz geceler
cemreyle buluşmasın..
02/12/2024