Acıların en derini işlemişken yüreğine,
Ayakta durmak,
Nefes almak mı sadece yaşamak?
Bir değil; iki umut varken hayatında
Aslında ne zordur yalnız kalmak…
Hissedemem,
Anca tahmin eder acını yüreğim.
Ciğerim yanmadan,
Yaşamadan anlayamam.
Ateş düştüğü yeri yakar.
Nasıl bir kor ki
Gözlerin alev saçar…
Kayıt Tarihi : 12.2.2024 15:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nefise Serap Gürül](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/12/aci-667.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!