Şekersiz bir kahvenin telvesi gibiydi seni sevmek
Fırtınalı bir denizde karayı aramak
Dikenli bir gülü elinde sıkıca tutmak
Ölüm döşeğinde yaşamak gibiydi seni sevmek
İşkence nedir ki sensizliğe kıyasla
Yaşattığın bu soğuk acıyla
Yetmez mi bu kadar yaşam, acıyla
Ölsem artık tek kişilik aşkımla
Ne yapsam yaranamadım sana
Ezeldendir çabam anlasana
Yetti bu kabus bana
Uyansam artık karanlık dünyama
Tanrım canımı alsana
Yetmez benim gücüm buna
Etmez canım beş para
Yitip giden bu ruhumla
Dayanmaz bedenim karlı bir akşama
Bu şiddetli acı ve ıstıraba,
Ölmek için yalvardım tanrıya
Yeter artık ki bitsin bu kötü rüya.
Kayıt Tarihi : 9.12.2022 11:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerem Yamak](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/09/aci-638.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!