Acılar içinde geçiyor günler
Günler geçiyor ama
Acılar içimde kala kalıyor
Gözlerimde keder, yüreğimde yangın
İçimdeki çocuk can çekişiyor
Köyler yıkılmış, kentler olmuş enkaz
Gökyüzüne hüzün çökmüş
Biz altında kalmışız
Kaf dağının doruklarında
Mağrur mağrur yaşarken
Ansızın gelen bir depreme yenilmişiz
Sarsmış anadoluyu zamanın acımasız elleri
Bağırışlar yırtıyor zayıf hançereleri
Çaresiz yüzler, solgun benizler diyarında
Hoyratça akıyor ölüm haberleri
Anadolu’nun kalp coğrafyasında
Bir yanım ölüm, bir yanım yitik
Çığlık çığlığa karışıyor
Hayatlar bitik
Acılar sıraya girmiş beni bekliyor
Geceler ateş olmuş
içimi yakıyor
Güneş bile ağlıyor yaşanan acılara
Yutkuna yutkuna içime gömüyorum gözyaşlarımı
Sessiz hıçkırıklarla
Ağlaya ağlaya söndü gözümün feri
Mevsim bahar ama ruhum zemheri.
Kayıt Tarihi : 16.3.2023 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!