Acı Şiiri - Cihat Şerbetçioğlu

Acının beyni farklı konuşur,
beynin acısı aynı oysa.
Haykırır bam telinden ,
susar keskinliğini
ciğer bir kırmızı ağlar, bir sarı;
oysa siyaha "taammüden" di,
beyaza aşkından.
Yaşlıydı evrenden,
genç sızıları acının.
İnsanı o büyütürdü,
insanı o öldürürdü.
ayrım yapmazdı hiç,
yıkacağı duvarlarda,
her damdaki guguk kuşuydu,
"ağlarsa anam ağlar" tadında,
"Suçüstü" kıvamında.
Urfa Biberi ne ki,
zehri insana ekmişler,
zehirden bal süzmüşler.
Acı Anadolunun mayası,
mayamız çiçeğe durmuş doğada
dudaklarımızda kıvrım,
oyukları yüzümüzde.
Her gün filizlenir,
yeniden büyür içimizde.