Kuru dallardan kopan ,
yapraklar gibidir ayrılıklar.
Sararmış solmuştur hatıralar.
Mavi silinmiş,yeşil firaridir artık.
Küfleşmiş bir yalnızlık senfonisidir,
gece yarısı kulaklarında çalan.
Acıdır sevmeler , acıdır ayrılıklar.
Esen her rüzgarda ,
her çalınmayışında kapının,
kanayan göz yaşların'la,
katık ederek acılarını ,
yersin yüreğini.
grileşen,
unutulmuşluklar sofrasında.
Kayıt Tarihi : 28.6.2017 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!