Omuzlarına sarksın saçların rüzgar değip getirsin kokunu alıp uçlarından
Sonra bir yağmur yağsın karanlık şehrimin ortasına
Bir hayal daha sallansın dar ağcında mesafelerin acısına
Karanfiller kondursun bir bir ebabiller avuçlarına
Yeni bir başlangıç olsun bu hayatının yeni safhasına
Acılar akarken omuzlarından hatırla yarım kalan sayfalarını
Ödün verme yokuşa sürdüğünde ellerinden tutanlara kanıpta
Asla unutma karagünde karşılıksız seven kalır yanında
Uzun bir türküdür hayat ney sesinden sonra başlar
Damarlarını büker ürkütür bazen ise ağlatır gülmek istersin
Yokuşta kalmıştır dudakların ağzını yaya yaya gülemezsin
Acıdır bu misketlerini kaybeden bir çocuğun yutkunamadan ağlaması gibidir
Uzun uzadığa sarsılırsın kaybettiğinde gözünden sakındıklarını
Kirpiklerinden dudaklarına akar o tuzlu acı tatlı sancıların
Tutupta saklayamazsın hayatından kayan yıldız parıltılarını
Çocukluğun gibi kayıp gider gözlerinden tutamazsın acı sandığında
Kayıt Tarihi : 16.2.2017 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!