Geceleri, hep ağlardım.
Kimi zaman bir deniz kenarında,
Kimi zamansa, yatağımda.
Sonrasında, uyuyakalmalarım vardı.
Sonu gelmez bir uyku dilerdim hep.
Hayat, üstüste koyup acıları, öyle veriyordu ellerime.
Ben ağlardım, hayat bakardı.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
