Acı
Kalabalıkta kimsesiz bu mevsim
biraz yorgun ve birazda ürkeğim
ne etsem ya da ne yapmaya çalışsam
hiçliğe doğru bir adım daha atıyorum bu kimsesizlikte
bırakın diye ne kadar yalvardı isem de
kirpiklerinde sızan kılıç darbeleri ile tarumar oluyordum
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Yalnızlık ve kimsesizlik acıdır. Hele de kalabalıklar içinde kimsesiz ve yalnız hissediyorsa kişi kendini, işte o zaman gerçekten yalnızdır... Kutluyorum şiiri ve şairi. Nicelerine, sevgimle...
yorgun ve ürkek olmamak mümkün mü?
yaşananlara bir baksanıza,
yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta