Bir Bozkır selamına kopardım, cümle kıyametleri..
Günde üç öğün, beş vakit anıyorum,
İntiharlar kuşatıyorum göz çukurlarına,
Kendini büyütme kendinde yangın yüreklim;
Ben bendeki sana yanıyorum...
Yazmıyorum artık sanıyorsun değil mi?
Oysa kelimeleri, cümlelere işliyorum,
Tıpkı bir dantel gibi
İnceden inceden işliyorum, beynime kazıyorum seni...
Yürekte kalmadı artık acı..
Bir bir dolaştı bütün damarlarımı
Her bi hücremde ayrı ayrı gezindi, dolaştı durdu..
Evet yazıyorum hala, hala yazıyorum..
Kalemimle paylaşıyorum cümle sancılarımı,
Çünkü; parmak uçlarıma kadar indi derin sı
Kayıt Tarihi : 14.12.2012 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel bir tema ve
haz duyularak defalarca
okunabilen usta işi
harika bir şiir.
Kutlarım,
kaleminiz daim olsun.
sonsuz şiirlere
Kimi vardır boz bulanık, tozlu mu tozlu... Bil ki 'gurbet acısıdır', yollardan alır rengini...
Kimi 'soluk benizlidir...' Yırtık, yamalı... O da yoksulluk..
Biri vardır ki 'gece siyahı...' Mevsimlerden hep hazan, 'gündüz sarısı...' Savruk, donuk ve hep uzaklarda gözü... 'Beklenen' var ama gelmeyecek belki.. Hasreti çekilecek gibi değil...
İşte 'aşk acısı...'
Şiirdeki gibi..
Güzeldi şiir.. Kutlarım Canan Hanım..
Çünkü; parmak uçlarıma kadar indi derin sı
gönül sesinizi kutluyorum.++
TÜM YORUMLAR (19)