Sığdıramam acıyı ucu yanmış kâğıda
Dumanı tütüyorken közüm harlatır közü.
Parmaklarıma sinmiş sarsıntıların özü
Duyusunu yitirmek sığamaz bir yanıta.
Töresiyle sözleşen cana, feda düşüyor
Hibe edilenlerin göz açması beklenir
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
acılar en çokta ucu yanmış kağıtlardadır
son bi umut gibi yangından kurtarılan
esenlikler
Çok teşekkür ederim Suphi Bey.
Sayı ve selam ile...
Sarmal kafiyenin çok güzel bir şiirini okudum.
Çok güzeldi.
Evet, çok güzeldi. Yazan kalemi, kalemi tutan el ve duyarlı yüreği kutlarım.
Hürmetle efendim
Çok teşekkür ederim Suphi Bey.
Sayı ve selam ile...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta