Sığdıramam acıyı ucu yanmış kâğıda
Dumanı tütüyorken közüm harlatır közü.
Parmaklarıma sinmiş sarsıntıların özü
Duyusunu yitirmek sığamaz bir yanıta.
Töresiyle sözleşen cana, feda düşüyor
Hibe edilenlerin göz açması beklenir
Doğmadan yenisine bir yenisi eklenir
Bir anne yüreğinde yangın dahi üşüyor.
Hayalleri asılı göğü, matem yasalı
Kanadından vurulur uçurtmalar ve bulut.
Bahtının işlendiği sandık dolusu umut
Çöle mahkum kardelen tohumundan tasalı.
Endişeye isabet eder vicdan yoksunu
Bilinmez çatıların altında kaç korku var
Tavanı delik deşik huzursuz kaç uyku var.
Ölünce yaşar mazlum en rahat uykusunu.
Tülays Tülays
Kayıt Tarihi : 10.1.2024 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
son bi umut gibi yangından kurtarılan
esenlikler
Çok güzeldi.
Evet, çok güzeldi. Yazan kalemi, kalemi tutan el ve duyarlı yüreği kutlarım.
Hürmetle efendim
Çok teşekkür ederim Suphi Bey.
Sayı ve selam ile...
TÜM YORUMLAR (3)