Acı Şiiri - Cihat Şahin

Kemiriyor ruhumu elem keder ızdırap
Mekân tutmuş kalbimde bin düğümlü bir acı
Her duyguma el atar ölüm adlı bir girdap
Arıyorum çar naçar var mı bunun ilacı

Devirdim yarım asır son bulmadı taharrim
Kâh ufukta bir ümit kâh yeisle yoruldum
Bırakmadım girmedik ne bir oda ne harim
Bazen geldi gınalar bazen küsüp darıldım

Yığdım baş ve belime dağlar gibi gamları
Taşıdım iki büklüm kambur oldu düz belim
Kambura kambur yaptım azaplı evhamları
Arz eyledi fecaat ibretnüma şu halim

Bir bilen sandıklarım bir bölen olup çıktı
Muhabbet dilendiğim husumet pazarladı
Herkesten medet umdum umudum boşa çıktı
Merhamet dilendiğim şiddetle azarladı

Anladım medet yoktur derdime fanilerde
Her derde derman ancak şafi-i hâkimdedir
Her şeye kadir nerde aciz ve fani nerde
Allah’ta çare yoksa desene o kimdedir

Öğrendim geçte olsa malumdur ona acım
O bilir her gizliyi işitir ah fizarı
İnandım rabbimdedir dermanım ve ilacım
Yönelttim yalnız ona duayı ve nazarı

Öğrendim tevekkülü yüklerim hafifledi
Malikim bilip onu dayandım yalnız hakka
Duygular huzur bulup yükümüz hafif dedi
Kapadım kapıları beşeri her nahakka

Cihat ŞAHİN