Acı Şiiri - Alper Gökalp

Daha kalabalık ne olabilir ki?
İçimdeki çığlıklardan!

Acıların en acısı,
Şahitlerin,kimselerin bilmediği
Tek başıma yaşadığım acılar,

Ateşler içindeyim,
Kan kustum sevgili,
Hasta düştüm,ölmek istedim
Ölmeye yok derman,yok takât,

Bilmem kaç ömür
Benim bir ömrüme sığdı,
Soğuk duvarların gölgesinde,
Ayaklarım üşüdü,kendime çekildim,
Bir ben bağırdım,
Bir ben duydum,
İçime ağladım,içime kanadım,
Ciğerlerimi çürüttüm sevgili...

Ve o kadar kinliyim,
Ve o kadar lanet,
Tüm günahların,koynumda
Günahların beni böyle viran,
Beni böyle tarumar,
Beni böyle dinden çıkaran,
Günahların!
Koynumda ağır bir gerdanlık gibi,
O uzun O selvi O yiğit,
Boynumu,gövdemi devirdim sevgili...

Herşey başladığı yerde bitiyor,
Herşey bittiği yerde başlıyor,
Bir ben,bir çığlık,bir soğuk duvar
Acı sende başlıyor,
Sende bitiyor sevgili...

Mart 2009
Alper GÖKALP