Dağ gibi bir adamdı,
Babamdı.
Yaslanırdım, yumuşacıktı.
Yüreğinden sevgi taşardı...
Ölüme yenik düştüğünde
Daha 52 idi yaşı.
Görüp görebileceği bir torundu,
Onada ömrü yetmedi,
Doyamadı...
Dağ gibi bir adamdı,
Babamdı.
Beni dinlerken yana düşerdi başı,
Gözleri ışıldardı.
Yüreğindeki sevgiyi duyardım
Taa derinliklerinde yüreğimin.
Şimdi diyorum, söküp atsam
Acaba diner mi bu acı?
Kayıt Tarihi : 8.5.2008 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!