Bir kötürümüm, Irak’a giden uçaklarda, at harici hızlarda. Dağlar, ovalar, ağaçlar, sular ve insanlar neden kaçıyorsunuz?
Iraklaşmak istemiyorum.
Sekize mi böleceksin beni, resimde ve buzdağı hikâyelerinde olduğu gibi? Ben, kaçın parçasıyım? Bölükler, insaniyet kaynıyor kara çukurlarda.
Düşlerim hala, Yusuf kadar güzel, ağlıyorum. Gözlerime kara bir yaz’ma bağlıyorum.
Söz a(ğa) çları dar…
Tenime kar, içime kor sürüyor gözlerin.
Bakamıyorum…
2007.10.28
www.art-arinim.com
Kayıt Tarihi : 20.4.2008 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!