Acı 2 Şiiri - Cebrail Tanrıverdi

tanrı acılar içinde büyüyor içimizde

biz acılarla büyüyoruz
ve korkuyoruz
korkular ve acılar yaşamda en büyük erdem
mutluluk uzak bir ihtimal
en sevdiğimiz şeyler acıdan ibaret
korkuyla harmanlanmış bir gelecek
endişeliyiz
yarının getirdiği hediyelerden
hayal kırıklığından
susmalardan
yalnızlıktan
karanlıktan
korkuyoruz
çünkü bir tohum gibi ekmişiz kalbimize
en sevdiğini acıyla sınayandan

ve tanrı acılar içinde büyüyor içimizde

şüpheyle sorguluyoruz
soruyoruz ibrahim neden eteşlerde yandı
tatlılıkla gelen ölümde musayı arıyoruz
çarmıha gerilen oğlu isaya ağlıyoruz
zehrin kıskacında kasılan muhammed değilmiydi sevdiği
ve ölüm bir ısargan otu gibi sarmış en güzel şeyleri
ölüyoruz
yaşamak adına her gün ölüyor çocuklar
ölüyor kadınlar
ölmek yaşamaktan daha büyük bir erdem belkide

ve tanrı acılar içinde büyüyor içimizde
acılar korkular ve ölümle güzelleşen hayat
büyüyor içimizde