pütürlü duvarla bugun tanıştım ben
ewet ilk kez tavana gerçekten yanlız bakıyordum belki
yada ilk kez imdat dediğimde yoktu yanıma koşanlar
her ne olursa olsun koltuğum çok rahattı
bir koltuğa özenen ruhumu ilk kez bu gece keşfettim ben
yapayalnız bir sahil, bir deniz sadece benim girdiğim
sahipsiz bir bar ve sahipsiz biz gitar özlemim ilk kez bugün çıktı ortaya
bir oyunun bitmesine sevinmek çok kolaydı eskiden
son eğlencesi kalmış bir sarhoşun yalnızlığı,
son sigarası bitmiş bir insanın öfkesi
ve son dostu kalmış bir insancıktan bile daha acı olan olur bazen...
ateşler yakmaz, anlamlar ifadesiz ve koliklikler kesmez insanı bazen
acı verme...
Kayıt Tarihi : 29.7.2002 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!