Buzdan kaleleri eriyor mutluluğun
Keder, az önce aradı evde miyim diye
Gözlerin,dudakların bi haber benden
Üşüyorum yokluğunun ayazında...
Gözlerim yağmurlu
Nefesim ayaz
Senden kalma neşenin tortuları tenimde
Uykunun tadı yok
Sohbetler uykusuzlukla genelde
Aşkın, dilimde hece türkü kıvamında
Kendim, kendimle savaşta sensiz
Yanmak bu bekleyiş
Yavaş ve sessiz
Yeniden doğan güne kadar senle...
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!