İnsanın kalbi acıyor,
Sensiz gecelerde,
Elvedasız gidişler,
Dokunuyor,
Koyuyor adama...
Yıkıyor hayalleri,
Kimsesiz bakışların.
Ve
Bu şehrin ayazları
Acıyor insanın kalbi,
Sensiz gecelerde
Geceler ahenksiz yaşıyor,
Derin sessizliği.
Karanlığı,
Bağrında duyduğumuz,
Hıçkırıklar parçalıyor.
Say ki
Çiçekler ellerini özlüyor..
Dolduruyor hınca hınç,
Bedeni, bu boşluk..
Elemsiz yaşamak değil,
Sevdasız kalmak..
Ahenksiz yaşıyor, geceler
Derin sessizliği...
Kayıt Tarihi : 24.12.2006 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!