Bir karabasan gibi çöken içime,
Bir kara bulut gibi sıkıntı veren
Yıpratan günden güne beni
Uzaklıktı seninle aramızdaki
Bir fırtınaydı kopan
Yüreğimi dağlayan
Kenetlenen ellerimizi koparıp
İçimi parçalayan
Ayırıp seni benden
Başka diyarlara savuran
ACI: Yüzünü görememekti.
ÖZLEM: Sesini duyamamaktı.
YALVARIŞ: İçimdeki kasırgaydı.
EN KÖTÜSÜ DE: SANA DOYAMAMAK’ tı.
Doyamamaktı mis kokulu tenine
Doyamamaktı kömür gözlerine
Doyamamaktı yaralayan gülüşüne
Seni severken yanında olamamak,
Sevdiğini bilerek senden ayrı kalmak
Ve olmayacağını bilerek ümitlenmekti ACI...
Kayıt Tarihi : 9.11.2006 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Ebru Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/09/aci-141.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)