Aza kanmaz insan, ister çok olsun,
Doyan, mahlûkat çekilir geri, doymaz, gözü, insanın
Seversin daha der, verirsin daha der
Aç gözünü, açgözlü insan
Bazen de, bir bardak suda boğulur
İnsanın gözünü, ancak toprak doyurur
Mülkler sahibinin,
Aç gözünü, açgözlü insan
Sen hep aldın da, insanlığa ne kattın, onu söyle
Kime ne rızık verecek, Rabbim biliyor sa
Dağ başında ağaca bağlı kulunu, beslettirendir, kuşa
Aç gözünü, açgözlü insan
Türlü hatalarla, zarar veriyorsun, beynine
Bolca zikir çek de, bari yenile
Eskimiş beyinlere, bunak diyorlar, inan
Aç gözünü, açgözlü insan
İsterse Rabbin, bir bardak suda boğar,
Bir kürek toprakla, insanı, doyurur
Hile kuranların hilesini bozar Yaratan
Aç gözünü, açgözlü insan
Kısasa kısas, Hak da
Af eden ödülünü, Haktan alır da
Kanaat eden zengin, razı olan mutludur, zaten
Aç gözünü, açgözlü insan
Kayıt Tarihi : 24.1.2016 11:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!