Acep Nere Gider ki Şiiri - Kemal Berk

Anadan doğar doğmaz başlıyor hep koşmaya
Yıllar yılı geçse de acep nere gider ki
Bir ömür gelip geçer her gün aynı coşkuyla
Bitmeyen bir sevdayla acep nere gider ki

Gözler iyi görse de kör gibi niye bakar
Anlamsız yaşantıyla sel gibi nere akar
Ruhunu yok edince canları her gün yakar
Sevgisiz yaşantıyla acep nere gider ki

Sevimli bir çocukken şimdi canavar olmuş
Yıllar yılı kitabı tersinden hep okumuş
Bulunduğu her yerde kötü gözle solumuş
Ihaneti kendine acep nere gider ki

Yüreği delik deşik bak kevgire dönüşmüş
Vicdansızlık ruhunda yaşarken hepten ölmüş
Sevenlerin gözünde mezara hepsi gömmüş
Bir karış ederi yok acep nere gider ki

Kazanmadan harcıyor keyifle her gün gezer
Alacaklı kapıya gelince yürek ezer
Çoluk çocuk hep açtır canından herkes bezer
Tuzaklara düşerken acep nere gider ki

Gençlik gelip geçiyor bel bükülüp ağlarken
Feryatları yürek de yakıp yıkıp dağlarken
Dertleriyle karayı yıllar boyu bağlarken
Akılsız şu kafayla acep nere gider ki

Kemal'eren Kemal Berk
16.10.2020