Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İki kuşağın karşılaştırması,
Biri teknolojinin olmadığı zorluklarla dolu doğal yaşamın hakim olduğu, süslü püslü parlak ambalajların, naylon poşetlerin olmadığı,çuvallarda pirinç,nohut,fasulye,mercimeğin yer aldığı ve filelerin kese kağıtlarının bulunduğu kuşak..
Diğeri her geçen an değişen, gelişen teknolojiyle iç içe süslü ambalajların içinde katkılı koruyucu bir çok maddenin içerdiği doğaldan uzak naylon poşetler plastik tabak kaşık, bardakla tanışık nesil..
Güzel karşılaştırmaydı,
emeğine sağlık,
selam ve saygılarımla
Anılarımı hatırlatan bir şiir. Çok güzel üstadım . Okudukça iç çektim, gülümsediğim an da oldu burukluk hissettiğim an da. Kalemine sağlık üstadım. Duygularımızı dizelere taşımışsın
Yüreğinize sağlık. Gelen gün giden günü hep aratıyor:(
Tamamen doğru ve bir o kadar acı tespitler.
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum Osman Bey.
Tebrik ediyorum
Sayenizde çocukluğım geldi bir an gözlerimin önüne. Galiba biz bunu yaşayan son kuşaktık. Başarılı bir anlatım. Kaleminize sağlık.
Keşke elinden horozlu şekeri
Hiç bırakmasaydın
Ama leblebi tozu yerken
Boğazına kaçırmasaydın
Çamaşır makinesinin merdanesine
Kolunu kaptırmasaydın
Tebrik Ederim selamlar
Çok güzel bir siirmiş. Çok beğendim. Tebrik ederim hocam
Çok güzel bir şiir ??
Bir Z kuşağı olarak şiirinizi beğendim
Ne yazıkki doğru bir tespit! Ellerinize sağlık şiiriniz bu yüzyılın toplum aynası
Bu şiir ile ilgili 157 tane yorum bulunmakta