kimi bir bahaneyle gider
kimi aceleyle oldudabittiyle
kimi direnir de direnir
kimi karar verir
kimi erteler
kimine dört duvar
kimine ip
kimine kurşun
kimine hap
hafif gelir
balkondan atlar
gazı açar
uçurumdan dalgaya atlar
ve aslında havadayken tüh tüh filan da der mi der
hani asılı kalsa dönse geri
yerçekimi olmasa mesela
ama bu gidenler
o ana kadar minicik bir çiçeğe
bir ağaca bakmamışta olabilirler
ya da düşünmemişte
ulan bunlar hep gök yüzüne aya yıldıza neden bakıp duruyorlar diye
güzellikler ertelenir nedense
tam da sırasıydı
uçurumdan dalgaya atlarken görmüştü işte
ulan o kayaya kök salan dala tutunsaydım
gibisine bir heves
ah o son an da o ses....
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 23.5.2023 19:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

"O ana kadar minicik bir çiçeğe, bir ağaca bakmamış da olabilirler" derken, şair yaşamın içinde gizlenen güzellikleri görmeden geçenleri anlatıyor. Oysa biz, her gün yanından geçtiğimiz bir ağacın, bir çiçeğin, gökyüzündeki yıldızların farkına varabiliyor muyuz? Yoksa "bir gün bakarım" diye erteliyor muyuz?
Bazen hayat, en çok kaybetmek üzereyken kendini gösterir. Uçurumun kenarındaki dal gibi… İnsan, düştüğü anda bile geri dönmek isteyebilir ama bazı kararlar, bazı adımlar geri alınamaz. Belki de önemli olan, o dalı en baştan görmek, ona tutunmak.
Bu şiir, bana ertelediğimiz güzellikleri hatırlattı. Hayatın içindeki küçük mucizeleri görmek için en dip noktaya inmeyi beklememek gerek. Belki tam da şu an, gözümüzü kaldırıp bir çiçeğe, bir yıldızlı geceye bakma zamanı…
TÜM YORUMLAR (1)