Sevmeye eşlik ediyor kalbim seni
Adım adım yaklaşıyor
Çözülemeyen bilmecelerin tatlı hevesleri
Aramaya başlıyor kesilen nefesleri
Tutuyor içinde pandora misali
Aşka bir öykü daha atıyor
Su yüzüne çıkan sevinçleri
Koşulsuz sevgiden umursamaz çalıyor
Tanımlanamayan bu çocuksu heyecan
Kendini bırakıyor korkuya karışık
Geri dönmüyor vazgeçmeye yanaşmayan
Karmaşıklığa bırakıyor direnmeye karşılık
Aşk anlatmanın her yolu
Değil midir yaşamak bu cazibeli oyunu?
Her büyüyen yürek gibi
Düştüğü yerde öğretiyor sevmeyi
Çetin savaşlara meydan bırakıyor
Ya biz olma zaferi ya da şaibeyi
Sırtımda taşığıdım çıplak ürperti
Yüzümde mutluluğa namzet esinti
Avuçlarımda acabanın kasveti
İkilemin yarattığı belirsizliğin zevki
Seni seviyorumlara muktedirim
Dilimden düşeceği günlere kefilim
Ama usulca sokuluyor bilinmeyin endişesi
Aşık olma hali nasıl vukuğ bulur?
İnsan kendi içinde nasıl savrulur?
Başka kalbe nasıl hükmonulur?
Beraber yanmaya nasıl hasıl olur?
Bu soyut çocuk nasıl korunur?
Yoksa büyütülüp can da yok mu olur?
ZİYA KARAKOYUN
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.