Acemi Yosma Şiiri - Hasan Kaplan

anam mısın bacım mısın sevgilim misin
ülkem mi seçemiyorum
vahşi bir şehvetle
hoyratça hırpalanmalarda bedenin
ne verebilirim sana
ilk bakışta oyun oynamaya gelmiş çocuk izlenimi veren
parkın utangaç acemi ürkek yosması
çiçekçiden bir gül bir karanfil
yada bir şiir yazsam
romantik aşıklar gibi
dindirir mi hoyratça dişlenen
körpe bedeninin göğüslerinin acısını
ne verebilir ki sana gelip geçenler
kendine bile yabancılaşmış bu kentin insanları
acıyan ayıplayan nefret eden
bir de şehvet dolu aç bakışlarından başka
susuyorsun uzun uzun
bir yerleri bir şeyleri dinler gibi
çaresizlik resimleniyor yüzünde
hangi ressamın fırçası silebilir
çaresizliğin resmini yüzünden
susuyorsun
bir şeyler arar gibi şaşkın soru soran gözlerinde
yangınların izi yansıyor yaşama
bir de uzun hırpalanışlarda
boğup yüreğine hapsettiğin çığlıklarının
ne güzel sarı saçların vardı omuzlarına dökülen
neden kestin
kısa saçlardan mı hoşlanıyor artık müşteriler
söyle ne yaptılar sana öpüşlerin soğuk
eski şefkatini yitirmiş dudakların
üşüyorsun iliklerini donduruyor karanlık ve yalnızlık
bir el arıyorsun avuçlarında
karanlıklarda bir çift dost göz
tüylerini ürpertiyor
iğrenç bir şehvetle bedenini saran kollar
bırak bir bir solsun neonlar
sen güneşe sakla gözlerini üşümüşlüğünü
bir de gülüşünü