Kırık bir kanat, yaralı yürek
Savruldu rüzgarın ihtişamından
Gökyüzü ağlayıp yıldız dökerek
Teselli oldu kendi gam’ından
Sevinmek vakti gelmişti bu gün
Karıştı sevinçler hicranlarıma
Ağlamak yerine gülmek var iken
Kader yine aldı beni kollarına
Hep böyle kederle yanacak mıyım
Soğuk bir pınar uzansın artık
Benliği bıraktım yangın yerinde
Karınca misali koşacak mıyım
Tutundum bir dala artık bırakmam
Ölüm beni son kez yoklasa bile
Hayalim uçmaktı, ama unuttum
Büyük meziyetmiş yürümek bile
7 Nisan 2007
Ömer Faruk İlhanKayıt Tarihi : 7.4.2007 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
şiirlerime yorum yazarek hem eleştiren, hem yol gösteren, tavsiyelerde bulunan değerli şaire teşekkürlerimle,,
.....not... kota nedeni ile ekleme yapamıyorum yorumla desteğe devam dost yürek
Büyük meziyetmiş yürümek bile
Çok hoş bir anlatım. Tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (3)