çakıl taşları saklıyorum ceplerimde,
kuşları ürkütmeyi öğrendiğimden beri.
ağaç dalları arasında
ağlayan anneden
utanıyor elmacık kemiklerim,
sapanımla vurduğum serçenin
önüme düşerken cesedi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta