Gitmenin acemisiyim bu kentten
Onun için bir yel estiğinde dışarıdayım denize karşı,
Ve göçmen kuşlar giderken,
Veya bir çocuk uçurtmasını salarken gökyüzüne,
Yüzümde hep hoşça kal demiş bir gülümseme/
Dur bakalım ne yapacak şu İstanbul diye değil,
Hiç haberi bile olmayacağını bilerek;
Tıpkı geldiğim gibi bir kendi...
Kayıt Tarihi : 28.7.2013 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!