Acemi Çıraktık Şiiri - Yorumlar

Yüreğinize sağlık, harika bir şiir. Kutlar başarılar dilerim...

Demem o ki
Biz daha acemi birer çıraktık
Kimbilir belki
Direnmeyi bilmedik
Ya da direnmede acemiydik
Bedel ağır oldu belki
Yine de
Öderken bir an bile eğilmedik... Biz insanlar, ömür dediğimiz o hayat yolunda,hepimizin mutlaka yaşadığı,kimisinin çok kimisinin az da olsa bazen bir engel yüzünden,bazen takılan bir çelmeyle,bazende durup dururken ayağımızın birbirine takılıp düştüğümüz,ama neticesinde canımızda yansa silkelenip kalktığımız anlarımız mutlaka olmuştur..Benim naçizane hayat görüşüm;Bizim hayat yolunda düşmelerimiz,kalkmalarımız olmasaydı,herhalde çelmenin nerden geldiğini,nerde nasıl önümüze engel çıkacağını,birde düz yolda giderken adımlarımızı nasıl atmamız gerektiğini o canımız yana yana, düşe kalka edindiğimiz tercübeler öğretmiyormu..? Bence hayatta hiçbir para değeriyle satın alınamıyacak,büyükten küçüğe,babadan evlada,öğretmenden öğrencisine aktarılacak en büyük miras diye düşünüyorum..Çok anlamlı,hiçbir zaman gündemden düşmeyecek,altın değerinde bir konu,herzamanki ustalığıyla değerli Muzaffer Öğretmenimin o kendine has eşsiz üslubu ve akıcı bir dille kaleme aldığı,okumaya doyulmayan çok değerli bir şiir.Bu güzel şiiri ve Değerli Muzaffer Öğretmenimi yürekten kutluyor,selam ve saygılarımı sunuyorum..

duygu dolu yürek sesiniz güçlü kalemnizden dökülen böylesine anlamlı şiirniz canı gönğlden kutluyorum

Zamanın acımasızca öğüttüğü keşkeler tarlasının umut başaklarıydık, aslında biz hep acemi çırak kalaydık da hiç kalfa usta olmayaydık bu amansız hayat sahnesinde...Kemal Bölükbaşı.
Tebrik ve saygılarımla.

Zamansız yakalasa da kader,dik duranlara selam olsun.

Farkındaydık aslında ne yaşadığımızın hayat gailesi ihmalimizi çoğalttı. Zamanın da mücadeleden de bizi etti. Bir Türkler böyleyiz işte. İşi hep sona bırakırız. Kötü niyeti de kendimizi de şaşırtan yine biz oluruz. Biz haklı kaybeden değiliz, haklı kazanan olacağız. Çünkü kötü niyetin niyetini elinde, yolunda, yaptığında yakalarız. Eninde sonunda yine biz kazanırız. Kutlarım öğretmenim. Gerçeklerdi. Kendimizle yüzleşmeyi öğrenmeliyiz. Bugün paylaştığım şiir belki de bu paylaşıma güzel bir hediye olacak;
Biz Kendimizle Yüzleşmeyi Bilmiyoruz

Dinlemeden konuştuğumuz için,
Bir türlü birbirimizi anlamıyoruz.

Düşünmeden fikir sahibi oluyoruz,
Bilerek, öğrenerek ve düşünerek fikir sahibi olmayı,
Aklımızın ucundan bile geçirmiyoruz.

Sebepleri sorgulamadan,
Sadece sonuçlara bakıyoruz.

Komplekslerimizle karşımızdakine;
Sürekli suç yüklüyor, kin büyütüyoruz,
Ön yargılarımızın farkına varamadığımız için,
Bu kısır döngüden kurtulamıyoruz.

Görmeden bakıyoruz,
Baktıkça gördüğümüzü zannediyoruz.

Duymak istediklerimizi duyuyoruz,
Duyduklarımızı da, dinlediklerimiz zannediyoruz.

Yarın kaygısı taşımıyoruz, yarın kaygısını kim taşıyacak bilmiyoruz,
Bugünü yaşama, bugünü hoyratça harcama,
Hovardalığından çekinmiyoruz.

Gördüklerimiz içine hiç kendimizi koymuyoruz,
Başkaları olmalı bütün sorunların temelinde,
Sudan çıkmış ak kaşık gibi görüyoruz kendimizi,
Hatta kendimizi korumak konusunda,
Bilinçdışı bir savunma mekanizması içerisindeyiz.

Hata ve mazeret çelişkisine sürekli yeniliyoruz,
Hata başkalarının mazeret bizim diyoruz.

Sonrasında ne olacak bizim halimiz?
Ne olacak bu memleketin hali?
Naraları atarak vakit kaybediyoruz.

Biz aslında kendimizle yüzleşmeyi bilmiyoruz.

Önder Karaçay

Merhaba değerli üstadım kalfalık ve ustalık safhalarına geçmeniz dileğiyle güzeldi efendim...

Meraklıları gezmiştir...Anadolu'nun kimi dağlarında derin kanyonlar olur...Kanyonun içinden göğe baktığınızda ufuk,bir ışık çizgisi gibi görünür ve yerlerde kırlangıç ölüleri vardır...Kanyona sıkışmış,o ışık çizgisine varmak için defalarca havalanmış ve duvarlarda konacak yer bulamadığından,uçmaya gücü kesilince çıkabildiği en son noktaya kadar çıksa da düşüp ölmüştür...İşte o kanyonlar oldukça ve o ufuk çizgisi orada durdukça ve kırlangıçlar kanyona tutsak düştükçe bu çaba sürecektir...Ta ki son kırlangıç o ışığa ulaşıncaya dek,diyerek kutluyor,saygılar sunuyorum...

Demem o ki
İkimizde acemi birer çıraktık
Kimbilir belki
Direnmeyi beceremedik
Ya da direnmede acemiydik
İkimizde ayrı diyarlara savrulduk...


öykü tadında, sürükleyici bir anlatım..kocaman tebrikler..

Acemi bir çıraktık
Dünyanın merkezinde hep güneş doğacak sandık
Düşler biriktirdik en mavisinden
Türküler yazıp söyledik
Rüzgarları kızdırdık
Yağmurlarla köşe kapmaca oynadık
Bir fırtına koptu okyanus ötesinden
Savrulduk kimsesiz yaprak gibi...

Gönül sesinize eşlik ettim... Kabulüyle...
Bu güzel şiiri ve şiir yüreğinizi kutlarım...
Saygılarımla..