Kaç benliğimi kaybettiğimi unuttum.
Hep kendimi avuttum,
gülmek anneme olan borcumdur.
Zaferim, geçmişime çizgi çektiğim gündür.
Sonsuzluk ise benim umudumdur.
Tiksinirim bu hayattan,
Bunca şeyden sonra artık nefesim yorgundur.
Özür dilerim, her şey böyle gider sandım
Mutluluğu andım, her şeyi başımdan savdım.
Usandım, kendimden utandım.
Doğru yolun sonunda bulursun yalancıyı.
Bulduktan sonra bilemem ne yapacağımı,
Unuttum sağımı, kimseye gösteremem sancımı.
Görsün bu dünya nasıl çıldırdığımı.
Kayıt Tarihi : 6.11.2021 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Mert 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/06/acemi-bir-insanin-acemi-fikirleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!