/toprak esmerliğindne utanma/
ökseme tutulan kırık bir kelebek kanadıydı gittiğin zaman
gökyüzümün tuvaline karanlık damlarken
çatlayan rüzgar sesine nefesimi sürerdim
bıraktığın karanlığa adını sayıklarken
yüreğimdeki küllenmiş yangınlarda ben sana üşürdüm
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta