Gün görmeyen tozlu kaldırımlarda
nefesler dörttür yankılanıyor.
Tarçın kokan cam kenarlarında
kahveler hapis yatmış, hasretin ağırlığıyla bekliyor.
Bu amansız bekleyiş, bu serzeniş
nafiledir, düşünceler köşe başlarında.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta