Can Çalışkan - Acem aşiran Şiiri - Antol ...

Ve dedim ki kendime;
"Dili geçmiş zamanlardan kalma bir hasretlik büyütürsün değil mi yakınlarda olmayanının ıraklığına.
Oysa her bakan uzaklara dalan gözlerindeki acının yerine,güzelliğini gördü ve iltifatlar savurdu değil mi....?
Nafile...! ! !
Onların kurduğu hayranlık cümlelerinde nokta kadar değer yoktu ki; yüklemi bizzat SEN olan sessiz çığlıklarımın ünleminde...
Şimdi dilediğin kadar uzaklaş,kapat kulaklarını,yum gözlerini bensizliğe.
Ben seni sensiz sevmeyi çoktan öğrendim