Öldüğün gün çamura daldım,
Siyah ve sarı çizgili arıların papazsı taşlar misali
Tipiyi uyuyarak geçirdikleri ışıksız bir kışlık yuvaya
Çekildim, ve zemin sertti.
Bu kışlama, neredeyse yirmi yıl idare etti beni –
Sanki sen hiç var olmamışsın, sanki ben
Annemin karnından Tanrı Baba tarafından dünyaya getirilmişim:
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta