Öldüğün gün çamura daldım,
Siyah ve sarı çizgili arıların papazsı taşlar misali
Tipiyi uyuyarak geçirdikleri ışıksız bir kışlık yuvaya
Çekildim, ve zemin sertti.
Bu kışlama, neredeyse yirmi yıl idare etti beni –
Sanki sen hiç var olmamışsın, sanki ben
Annemin karnından Tanrı Baba tarafından dünyaya getirilmişim:
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta