Anlamsızlaşıyor herşey..
Sen,
Ben,
O,
Anlamsızlaşıyoruz..
Sahiden ne için doğduk Açelya?
Sen Kimsin?
Ben Kimim?
Mutsuz muyuz Açelya?
Ya da onlar çok mu mutlu?
Cevap bulmak zor bu cümlelere..
Anlamsızlaşarak ölmek ne güç?
Bak şakaklarımdaki çizgiye! !
Nasılda gözlerimden başlayıp şakaklarıma varmış.
Göz yaşlarının akış yatağı niteliğinde..
Bak dışarı..
Sonbahar kapımda..
Her yer solgun, mat...
Kartpostallardaki sonbaharı anımsattı gördüklerim
bana..
Taşıyamamış yapraklarını Çınar ağacı..
Nasılda savuruyor toprağa..
Hayatta taşıyamıyor bizleri..
Birer birer atıyor toprağa..
Anlamsız herşey..
Anlamsızca Ölüyorum Açelya! !
Kayıt Tarihi : 17.11.2013 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!