Gözlerinden içime sayısız hüzün aktı.
Gözlerimden içine sayısız merhem yaptım.
Sen inci inci dökülürken kavaklar altında
Dünyadaki tüm ağaçlar ben oldum
Belki gelir gölgeme saklanırsın diye.
Peşimi bırakmayan bir belaydın belki de,
Beni yaprak yaprak dökecek bir rüzgardın sahi de ,
kışın ortasında çırçıplak kalmış bir dal olmaya razıydı gönlüm de...
Yine de gelmeliydin Açelya
Ben hapsolsam da topraklara can suyu olmalıydın damarlarıma.
Kayıt Tarihi : 5.2.2025 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!